Η ΑΠΟΚΡΥΨΗ ΜΙΑΣ ΣΠΟΥΔΑΙΑΣ ΑΝΑΚΑΛΥΨΗΣ (1)

 

«Με αποκαλούν παράφρονα... Έλπιζα να έχουν δίκιο! Δεν έχει και τόση σημασία αν ένας ακόμη τρελός βαδίζει στην γη.

 

Αλλά αν έχω εγώ δίκιο και η επιστήμη έχει λάθος - τότε ο Θεός να λυπηθεί την ανθρωπότητα...»

 

Δρ. Βίκτωρ Σάουμπεργκερ.

 

Από τότε που ζούσαν Νε­ράιδες και Συλφίδες στα νερά των  ποταμών  και των λιμνών, από τότε που ο πρώτος άνθρωπος παρατήρησε την ανταπόκριση που είχε η στάθμη του νερού στις φάσεις της σελήνης, από τότε που ο Αρχιμήδης έκανε πειράματα στη  μπανιέρα του και οι Ινδοί έκαναν αναζωογονητικά λουτρά μακροζωίας, από την εποχή που οι Ρωμαίοι κατασκεύαζαν πολύπλοκα υδραγωγικά συστήματα, από τότε που ο Πλίνιος έγραφε για τις θεϊκές ιδιότητες του νερού, αλλά και από τότε που ο Μέσμερ μαγνήτιζε το νερό με τους τεράστιους μαγνήτες του και ο Βίλχελμ Ράιχ παρατηρούσε τους ομόκεντρους κύκλους που δημιουργούνται στο νερό αν κάποιος ρίξει μια πέτρα... γνωρίζαμε πολύ καλά κάτι που σήμερα το έχουμε ολότελα ξεχάσει: κάτι πολύ παράξενο συμβαίνει με το νερό!

Τα μυστικά που κρύβει το πιο απαραίτητο στοιχείο για την ζωή -μαζί με τον αέρα - μας έχουν αποκαλυφθεί πολλές φορές!

 

Άλλες τόσες έχουν χαθεί μέσα στον Χρόνο που όλα τα σβήνει.

 

Στον Χρόνο και την Άγνοια, που δεν θα αργήσουν να σβήσουν και τα δικά μας ίχνη, αν δεν μπορέσουμε να αναστρέψουμε τα εγκλήματα που κάνουμε καθημερινά στην Φύση που μας φιλοξενεί...

 

O Μάγος του νερού

 

Μέχρι πριν λίγα χρόνια μπορούσαμε να νιώθουμε υπερήφανοι που η γνώση μας δάμαζε - σε συμφωνία με τις εντολές του θεού μας - τη Φύση!

 

Σήμερα ξέρουμε ότι αυτή τη νοοτροπία την πληρώνουμε ήδη ακριβά και θα την πληρώσουμε ακόμη ακριβότερα.

 

Γιατί το μυστικό δεν είναι η υποταγή της Φύσης, είναι η συνεργασία και η εναρμόνιση με τους κανόνες της...

Οι άνθρωποι της Γνώσης, που προεκτείνουν τις έρευνες τους πέρα από την συμβατική επιστήμη της εποχής τους και ταυτόχρονα προσπαθούν να κατανοήσουν και να προστατεύσουν τις δυνάμεις της Φύσης, αποτελούν ένα πολύ σπάνιο δείγμα διανοητών.

 

Το έργο τους σπάνια καταφέρνει να βγει στην επιφάνεια, ειδικά σε μια εποχή σαν την δική μας.

 

Σε μια εποχή που η ασύστολη εκμετάλλευση των φυσικών πόρων αδιαφορεί για την διατάραξη της φυσικής αρμονίας, αλλά ούτε και γνωρίζει τους τρόπους για να συμβαδίσει με την αρμονία αυτή.

Ένας τέτοιος σπάνιος άνθρωπος-κλειδί ήταν και ο Αυστριακός ερευνητής Δρ Βίκτωρ Σάουμπερ­γκερ (Victor Schauberger).

 

Ανήκει βέβαια κι αυτός στον κατάλογο των παρεξηγημένων σοφών σαν τον  Τέσλα, τον Ράιχ, τον Κάμερερ….

 

Αυτών που δεν συνέφεραν το κατεστημένο των τραστ, των επιστημών, "των κατόχων της αλήθειας" και που εξοντώθηκαν, ή - στην καλύτερη περίπτωση - κρατήθηκαν στην αφάνεια.

 

Ήδη, από το 1920(1), ο Δρ, Σά­ουμπεργκερ μας είχε προειδοποιήσει για την κρίση του περιβάλλοντος στην οποία έχουμε σήμερα παγιδευτεί - και από την οποία μονάχα λίγες ελπίδες έχουμε για να αποδράσουμε.

Κατά την διάρκεια της ζωής του γνώρισε τον χλευασμό και την ειρωνεία, αλλά σήμερα  πλέον το ενδιαφέρον για το έργο του έχει αρχίσει να εξαπλώνεται παντού.

 

Πάρα πολλοί άνθρωποι έχουν εντυπωσιαστεί από τον δυναμικό και διερευνητικό χαρακτήρα του, από το τραγικό πεπρωμένο του και από τις εκπληκτικές θεωρίες, με τις οποίες θέλησε να αλλάξει τον κόσμο μας προς το καλύτερο!

 

Το ζωντανό νερό!

 

Το κεντρικό θέμα των ερευνών του Δρ. Σάουμπεργκερ ήταν το Νερό και η Κίνηση.

 

Ο ίδιος έλεγε: «Η επικρατούσα τεχνολογία χρησιμοποιεί τις λανθασμένες μορφές κίνησης.

 

Οι μηχανές και οι μέθοδοι μας, διοχετεύουν τα στοιχεία της φύσης όπως τον αέρα, το νερό και τα άλλα υγρά και αέρια, σε έναν τύπο κίνησης που η Φύση τον χρησιμοποιεί μονάχα για να αποσυνθέτει και να διαλύει την ύλη!

Η Φύση χρησιμοποιεί έναν άλλο τύπο κίνησης για να ανοικοδομεί και να αναζωογονεί.

 

Όταν η τεχνολογία μας χρησιμοποιεί μονάχα την κίνηση της αποσύνθεσης, μεταμορφώνεται σε νεκρή τεχνολογία, που μόνο θάνατο μεταδίδει σε αυτούς που κάνουν χρήση της -τόσο στο υλικό όσο και το ψυχολογικό επίπεδο!

 

Αha καταστροφική τεχνολογία, που επιπλέον, μολύνει επικίνδυνα όλο το φυσικό περιβάλλον...»       

 

Ο Δρ. Σάουμπεργκερ πειραματίστηκε προσπαθώντας να θέσει σε πρακτική εφαρμογή την αναζωογονητική αρχή της φύσης, που ο ίδιος ονόμαζε "κυκλωτική σπειροειδή κίνηση".

 

Οι περίγραφες των κατορθωμάτων του, πολλές φορές μοιάζουν με καθαρή φαντασία.

 

Η ίδια η γλώσσα που χρησιμοποιεί για να περιγράψει ο ίδιος τα ευρήματα του και τις θεωρίες του, είναι πολλές φορές δύσκολη να την καταλάβει κανείς και να την μεταφράσει.

 

Συχνά ήταν αναγκασμένος να χρησιμοποιεί τους δεδομένους επιστημονικούς όρους με δικές του παραλλαγές, για να εξηγήσει τις θεωρίες του, γιατί οι παλιοί ορισμοί δεν μπορούσαν να εκφράσουν τα πράγματα που ήθελε να πει.

 

Έφτανε στο σημείο να εφευρίσκει νέα νοήματα και ορολογίες, που είναι πολύ δύσκολο να γίνουν κατανοητά στον απλό παρατηρητή.

 

Γνώριζε βέβαια τα προβλήματα που προκύπτουν από κάτι τέτοιο, αλλά δεν έβλεπε άλλη εναλλακτική λύση.

 

Έτσι το έργο του είναι γεμάτο από πολύπλοκους συλλογισμούς και δυσνόητες πειραματικές εξηγήσεις.

Ένας από τους συνεργάτες του, ο καθηγητής Βίλχελμ Μπάλτερς, είχε πει:

 

«Μα, πώς είναι δυ­νατόν να καταλάβει κανείς εύκολα την γλώσσα του Σάουμπερ­γκερ; Το έργο του ανήκει στο Μέλλον»,..

 

Η ζωή του

 

«Αν βρεθείς σε δύσκολες στιγμές στην ζωή σου, και δεν ξέρεις σε ποιόν να απευθυνθείς για βοήθεια, πήγαινε σε μιά πηγή στο βουνό - και άκου την μουσική που παίζει το νερό της.

 

Τότε θα δεις ότι όλα θα πάνε καλά...»!

 

Μπορείς να θεωρείς τον εαυτό σου πολύ καλότυχο αν σε μεγαλώσει μια μητέρα λέγοντας σου συνεχώς αυτά τα λόγια, όπως έκανε η μητέρα του μικρού Βί­κτορα...

Ο Βίκτωρ Σάουμπεργκερ, καταγόταν από μια πολύ παλιά αριστοκρατική οικογένεια της Βαυ­αρίας.

 

Γεννήθηκε το 1885 κοντά στην Λίμνη Πλόκενσταϊν της Αυστρίας.

Από πολύ μικρό παιδί χε δείξει έντονο ενδιαφέρον οτιδήποτε σχετιζόταν με την Φύση.

Όταν ήταν ακόμη νεαρός, μελετούσε τον τρόπο με τον οποίο μεταχειρίζονταν την φύση και τ στοιχεία της, οι άνθρωποι της εξοχής.

 

Έγραφε γι' αυτούς:

 

«Βασίζονταν σ' αυτά που έβλεπαν με τα ίδια τους τα μάτια και σε ότι ένιωθαν από την έμπνευση τους. 

Πάνω από όλα, αναγνώριζαν την εσωτερική θεραπευτική δύναμη του νερού και καταλάβαιναν ότι το ίδιο, διοχετευμένο τη νύχτα μέσα από αρδευτικά κανάλια, μπορεί να δώσει πολύ μεγαλύτερη σοδειά από τα γειτονικά χωράφια που αρδεύονταν διαφορετικά.

 

Ήξεραν επίσης πόσο στενά συνδεδεμένο ήταν το δάσος με το νερό - και τα δύο τους με τον άνθρωπο...»

Μαθήτευσε δίπλα σε έναν γέρο δασάρχη και έπειτα από το τέλος του Πρώτου Παγκόσμιου Πολέμου ανέλαβε μόνος του δασάρχης μιας αρκετά απομονωμένης περιοχής.

 

Τα πράγματα που μπόρεσε να μελετήσει ο Σάουμπεργκερ σε εκείνη την ερημική - σχεδόν ανέγγιχτη από το ανθρώπινο χέρι -περιοχή, συχνά ερχόντουσαν σε πλήρη αντίθεση με ότι είχε μάθει από τις ακαδημαϊκές δασονομικές σπουδές του.

Το νερό ήταν το κύριο ενδιαφέρον του.

 

Είχε ξεκινήσει για να ανακαλύψει τα χαρακτηριστικά και τους νόμους του, αλλά και την σύνδεση μεταξύ της θερμοκρασίας και της κίνησης του. 

Παρατήρησε ότι το νερό που έτρεχε από μια βουνίσια πηγή, βρισκόταν στην μεγαλύτερη πυκνότητα του - στο "σημείο ανωμαλίας" του, όπως λέγεται -στους +4' C, που ήταν φυσικά και το σημείο της υψηλότερης ποιότητας του.

 

Οι σολομοί και οι πέστροφες, πήγαιναν πάντοτε προς αυτές τις πηγές - και εκεί έβρισκε και την ποιό πλούσια και ποιό όμορφη βλάστηση.

 

Μια μέρα, επισκέφθηκε μαζί με μερικούς γέρους κυνηγούς μια απομονωμένη περιοχή πάνω στα βουνά.

 

Εκεί υπήρχε μια πηγή που παλαιότερα ήταν σκεπασμένη από ένα πέτρινο καλυβάκι.

 

Τώρα το κτίσμα είχε γκρεμιστεί -κι έτσι η πηγή είχε εκτεθεί στο φως του ήλιου.

 

Έπειτα από λίγο, το ρυάκι ξεράθηκε, εκπλήσσοντας όλους όσους το γνώριζαν γιατί κάτι τέτοιο δεν είχε συμβεί ποτέ πριν.


Αναζητώντας εξηγήσεις γι' αυτό, κάποιος πρότεινε να ξαναχτίσουν την πέτρινη_κατασκευή.

 

Έτσι κι έγινε.

 

Έπειτα από λίγο το ρυάκι επανήλθε..

 

Αυτό ήταν μια αποκάλυψη για τον Σάουμπεργκερ, γιατί του ήταν πλέον ολοφάνερο ότι το νερό ανταποκρινόταν, άγνωστο πώς, στην σκιά και στο δάσος.

 

Αργότερα, του δόθηκαν πολύ περισσότερα στοιχεία για να επιβεβαιώσει αυτήν την θεωρία.

 

Ο Σάου­μπεργκερ άρχισε να αντιλαμβάνεται το νερό ως "το αίμα της Γης", θεωρώντας ότι πρέπει να του επιτρέπεται να κυλά με φυσικές ροές. 

Μια απείραχτη ροή νερού σχηματίζεται από περιστροφικές καμπύλες και σκιερές όχθες, σκεπασμένες από δέντρα και θάμνους - κι αυτό δεν είναι καθόλου τυχαίο.

 

«Το νερό θέλει να κυλά μ' αυτόν τον τρόπο, γι' αυτό φτιάχνει αυτές _τις σκιερές όχθες για να προστατεύεται από το άμεσο χρως τον ήλιου...»

 

Έλεγε κι εννοούσε ότι η χαμηλή θερμοκρασία και η φυσική ροή, είναι οι καταστάσεις που είναι απαραίτητες για να διατηρήσει το νερό τις εκπληκτικές δυνάμεις του.

 

Αυτές που μπορούν να χαρίσουν στον άνθρωπο υγεία, ευεξία και πνευματική διαύγεια...

Μια νέα πηγή ενέργειας

 

Κάποια στιγμή ο Σάουμπεργκερ πρόσεξε την παράξενη συμπεριφορά που είχαν οι πέστροφες μέσα στο νερό των πηγών.

 

II μεγάλη πέστροφα μπορούσε να στέκεται στο ίδιο σημείο, τελείως ακίνητη για όση ώρα ήθελε, ακόμη και στο ποιό δυνατό αντίθετο ρεύμα!

 

Αν τρόμαζε, μπορούσε να εκσφενδονιστεί με απίστευτη ταχύτητα ενάντια στο ρεύμα, αντί να αφεθεί στο ρεύμα για να παρασυρθεί στην ροή του - που άλλωστε θα ήταν και το ποιό φυσικό. 

Ο Σάουμπεργκερ δεν μπόρεσε να βρει καμιά εξήγηση για το φαινόμενο, σε κανένα βιβλίο.

 

Το μόνο που ήξερε ήταν ότι ένα βουνίσιο ρυάκι ήταν ποιό ψυχρό κοντά στην πηγή του και γινόταν όλο και ποιό θερμό μακριά της.

 

Θα μπορούσε αυτό να έχει κάποια σχέση με την πέστροφα που πήγαινε αντίθετα στο ρεύμα;

Έκανε πολλά πειράματα για να το διερευνήσει αυτό.

Διάλεξε ένα ποταμάκι και κάποιο σημείο με πολύ ισχυρό ρεύμα, εκεί που εμφανιζόταν συχνά ακίνητη μια μεγάλη πέστροφα.

 

Έβαλε τους ανθρώπους του να ρίξουν εκατό λίτρα ζεστό νερό στο ποταμάκι, περίπου πεντακόσια μέτρα ποιό πάνω από εκείνο το σημείο, όταν θα τους έδινε το σύνθημα.

 

Αμέσως μόλις έπεσε το ζεστό νερό, πολύ πριν ακόμη προλάβει να φτάσει στο σημείο εκείνο, η πέστροφα άρχισε να ταράζεται, να δείχνει ανήσυχη και να μην μπορεί πια να μείνει ακίνητη στο σημείο της!

 

Παρ' όλες τις προσπάθειες της, μόλις το θερμότερο νερό έφτασε κοντά της η πέστροφα αφέθηκε να την παρασύρει το ρεύμα...

 

Δεν επέστρεψε στο σημείο της παρά μονάχα πολύ αργότερα.

 

Αυτό έπεισε τον Σάουμπεργκερ ότι η θεωρία του ήταν σωστή:

 

η θερμοκρασία του νερού είχε σχέση με την συμπεριφορά της πέστροφας.

Μελέτησε επίσης την ικανότητα της να πηδά κόντρα σε ψηλούς καταρράκτες με ελάχιστη προσπάθεια.

 

Σ' αυτό το φαινόμενο αναγνώρισε στοιχεία που επιβεβαίωναν τους συλλογισμούς του, ότι η πέστροφα εκμεταλλευόταν μια άγνωστη μέχρι τώρα πηγή ενέργειας μέσα στο νερό.

 

Ο ίδιος περιγράφει:

 

«Τότε, ξαφνικά, η ογκώδης πέστροφα εξαφανίστηκε αντίθετα στην ροή τον καταρράκτη, που έλαμπε στο φως του φεγγαριού.

 

Την είδα να πλέει κάτω από μια κωνική δίνη νερού, χορεύοντας με μια άγρια περιστροφική κίνηση.

 

Έπειτα πετάχτηκε "έξω" από αυτήν την περιστροφή και την είδα να επιπλέει ακίνητη προς τα πάνω.

 

Όταν έφτασε στο χείλος του καταρράκτη, με ένα απότομο τίναγμα της ουράς χάθηκε από τα μάτια μου, αντίθετα στο ρεύμα, όλο και ποιό μακριά.

 

Κανένας επιστήμονας δεν μπόρεσε να μου εξηγήσει αυτό το φαινόμενο...»

Ο Σάουμπεργκερ, έπειτα από αμέτρητες παρόμοιες παρατηρήσεις και έρευνες, διατύπωσε την θεωρία ότι η φυσική ροή νερού, που επιτρέπει την φυσική κίνηση, δημιουργεί μιά ενέργεια που ρέει στην αντίθετη κατεύθυνση από αυτήν_του_νερού.

 

Αυτήν την ενέργεια ήταν που χρησιμοποιούσε η πέστροφα.

 

Σ' έναν κατάλληλα διαμορφωμένο καταρράκτη, μπορεί κάποιος να δει την ροή αυτής της ενέργειας σαν ένα κανάλι από φως μέσα στην ροή του νερού!

Η πέστροφα ψάχνει αυτήν την ενεργειακή ροή - όπως το ανεμοπλάνο  το ρεύμα του αέρα - και αφήνει να την παρασύρει προς τα πάνω σαν μια ανάποδη ρουφήχτρα!

Στη μεγαλοφυή σκέψη του κίνησε το ενδιαφέρον ένα ακόμη απλό φαινόμενο:

 

η ιδιόμορφη κίνηση του νερόφιδου, που μπορούσε να κινείται στο νερό χωρίς- να έχει πτερύγια, αλλά σχηματίζοντας μια σειρά από σπειροειδείς περιτυλίξεις.

 

Είχε σχεδόν μάθει τη γλώσσα της φύσης, που απλόχερα του αποκάλυπτε τα μυστικά της χωρίς να νιώθει βιασμένη...

 

Σε μια καθαρή χειμωνιάτικη νύχτα εντυπωσιάστηκε από άλλο ένα παράξενο φαινόμενο.

 

Παρατηρώντας μια λιμνούλα που είχε σχηματιστεί από ένα ορμητικό ρυάκι, διέκρινε στον πάτο της - που ήταν αρκετά μέτρα βαθιά - μερικές πέτρες μεγάλες όσο το κεφάλι ενός ανθρώπου, που κινούνταν εδώ κι εκεί, σαν να ήταν ηλεκτρικά φορτισμένες!

 

«Δεν μπορούσα να πιστέψω στα μάτια μου, όταν ξαφνικά είδα μια μεγάλη πέτρα να κινείται κυκλικά, με τον ίδιο τρόπο που είχε κινηθεί η πέστροφα πριν πηδήξει στον καταρράκτη. 

Η πέτρα είχε σχήμα αυγού_.

 

Την επόμενη στιγμή, η πάρα ήταν στην επιφάνεια του νερού και σύντομα γύρω της δημιουργήθηκε ένας  κύκλος από πάγο!_

 

Εκείνη η μεγάλη, βαριά πέτρα, επέπλεε στο νερό, χορεύοντας στο φας τον φεγγαριού!

 

Έπειτα και μια δεύτερη - και μια τρίτη, όλο και περισσότερες πέτρες έκαναν τις ίδιες κινήσεις και έβγαιναν στην επιφάνεια.

 

Είχαν όλες τους περίπου το ίδιο σχήμα αυγού.

 

Οι άλλες πέτρες με ανώμαλο ή γωνιώδες σχήμα, παρέμεναν ακίνητες στον πάτο.

 

Μπροστά μου εκδηλωνόταν ένας μοναδικός τύπος κίνησης που μπορούσε να υπερνικήσει την δύναμη της βαρύτητας...»

 

Ρώτησε τον εαυτό του:

 

Τι είναι τελικά αυτό που λέμε "κίνηση";

 

Υπάρχουν άραγε διαφορετικοί τύποι κίνησης;

 

Είναι δυνατόν να υπάρχει ένας τύπος κίνησης που είναι μέχρι σήμερα άγνωστος για την επιστήμη;

 

Από αυτούς τους συλλογισμούς και τις παρατηρήσεις άρχισε να αναπτύσσεται μιά θεωρία για τους διαφορετικούς τύπους κίνησης.

Την ίδια εποχή, ο πρίγκιπας Αδόλφος της Αυστρίας ήθελε να μεταφέρει ποσότητες ξυλείας από απομακρυσμένες περιοχές, όπου βρισκόντουσαν πολλά παρθένα δάση, αλλά το κόστος μεταφοράς τους θα ήταν πολύ μεγάλο.

 

Έθεσε το πρόβλημα στους μηχανικούς του που δυσκολεύτηκαν πολύ, αλλά την κατάλληλη στιγμή  εμφανίστηκε  ο  Σάουμπεργκερ με τη λύση.

 

Κατασκεύασε κανάλια, μέσα στα οποία θα διοχετευόταν κρύο νερό από τις πηγές και την νύχτα θα έπλεαν μαζί με το ρεύμα οι τεράστιοι κορμοί που έπρεπε να μεταφερθούν.

 

Κρύο νερό, τη νύχτα, σε  μια απίστευτη ξύλινη κατασκευή, μήκους πενήντα χιλιομέτρων!

 

Τρελή συνταγή, όμως το θαύμα έγινε και ο Σάουμπεργκερ τα κατάφερε...

 

Ειδικοί από όλη την Ευρώπη ήρθαν για να μελετήσουν την κατασκευή.

 

Ο Σάουμπεργκερ υποστήριζε ότι όταν το νερό είναι εκτεθειμένο στις ακτίνες του ήλιου κοιμάται, αλλά την νύχτα -και ειδικά στο φως του φεγγαριού είναι φρέσκο και ζωντανό.

 

Ο πρίγκιπας του έδειξε την ευγνωμοσύνη του ονομάζοντας τον Γενικό Επόπτη όλων των δασών και των κυνηγετικών περιοχών της επικράτειας.

Ο Σάουμπεργκερ πάντοτε έλεγε ξανά και ξανά:

 

«Πρώτα πρέπει να κατανοήσουμε την Φύση και ύστερα απλά να την αντιγράψουμε»!

 

Έλεγε ακόμη ότι η Φύση είναι ο μεγαλύτερος δάσκαλος μας.

 

Ο σκοπός της τεχνολογίας δεν θα πρέπει να είναι να διορθώσει την Φύση, αλλά να την μιμηθεί...

 

Παρ' όλα αυτά, οι επιστήμονες δεν πείστηκαν για τις θεωρίες του παράξενου "Μάγου του Νερού - όπως είχαν αρχίσει να αποκαλούν οι συνεργάτες τον. θεωρία του Σάουμπεργκερ ότι ακόμη και η ελαχιστότατη διαφορά στην θερμοκρασία, είχε επίδραση στην συμπεριφορά του νερού, θεωρήθηκε γελοία.

 

Αλλά για τον Σάουμπεργκερ ήταν γελοίο το ότι νερό είναι απλά υδρογόνο και οξυγόνο... αλλά ένας ζωντανός οργανισμός που απαιτούσε σεβασμό από την ανθρωπότητα -και στην αντίθετη περίπτωση οι συνέπειες θα ήταν μοιραίες

 

Αλάνθαστος προφήτης

 

Ο ίδιος τρομοκρατούνταν μόλις παρατηρούσε τις καταστροφικές αλλαγές που συνέβαιναν στις πηγές και στο νερό των ποταμών και στη ζωή των ζώων και των φυτών, μόλις εξαφανιζόταν ένα δάσος από μια περιοχή.

 

Παρατήρησε ότι το νερό έχανε τις ιδιότητες του όταν εκτρεπόταν με αφύσικο τρόπο από την φυσική του ροή, ή όταν τα φράγματα που χρησιμοποιούνταν για τέτοιους σκοπούς δεν ήταν ειδικά σχεδιασμένα από "φιλικά" προς το νερό υλικά, όπως το ξύλο και η πέτρα, αλλά φτιαγμένα από τσιμέντο λχ.

Στην δεκαετία του 1930, ο Σά­ουμπεργκερ έγραψε μιά διατριβή στην οποία εξηγούσε όλα όσα είχε ανακαλύψει για τους μυστηριώδεις νόμους που κυβερνούσαν την συμπεριφορά του νερού, καθώς και τις επιδράσεις που είχε πάνω της η αλλαγή της θερμοκρασίας και οι τύποι της κίνησης και ροής του.

 

Το σύγγραμμα, που εκδόθηκε το 1931 στην Βιέννη, είχε τον τίτλο "Υδροτεχνολογία" (Die Wasserwirtschaft).

 

Σ' αυτήν την μελέτη, ο Σάουμπεργκερ περιγράφει την βάση για την φυσική κυκλοφορία του νερού - και δείχνει με ποιόν τρόπο το φυσικό τοπίο και οποιαδήποτε αλλαγή της ροής του νερού, επηρεάζει άμεσα την ποιότητα και την "υγεία" του και επακόλουθα, την υγεία των ανθρώπων.

Περιγράφει επίσης τα χαρακτηριστικά της στροβιλοειδούς και της ελισσόμενης κίνησης του νερού - και ποιες σημαντικές επιδράσεις έχουν στον "μεταβολισμό" του.

 

Επίσης, δείχνει με λεπτομέρειες πώς πρέπει να κατασκευάζονται τα φράγματα και οι υδρορροές με έναν θετικό και αρμονικό προς την φύση τρόπο.

 

Οι "Αρνητικές" και οι "Θετικές" αλλαγές στην θερμοκρασία, είναι πολύ σημαντικοί παράγοντες στις θεωρίες του Σάουμπεργκερ για το νερό.

 

Οι "θετικές" επιτυγχάνονται όταν το νερό πλησιάζει τους +4°C.

 

Σ' αυτήν την θερμοκρασία, η "φυγόκεντρος κυκλωτική σπειροειδή κίνηση" του νερού, αυξάνεται.

 

Το ίδιο, γίνεται υγιές-ζωντανό - και συνεχώς αναζωογονείται μέσα από το φαινόμενο που ονομάζει "γαλάκτωση".

 

Στις "Αρνητικές" θερμοκρασίες - πάνω από τους +4°C - υπάρχει μειωμένη ενέργεια και μειωμένη βιολογική ποιότητα.

 

Αυτό οδηγεί στην αργή αποσύνθεση του νερού που χάνει την ζωογόνο δύναμη του, μια κατάσταση που ενθαρρύνει τα παθογόνα βακτήρια.

 

«Στην πραγματικότητα, τα μυστήρια του νερού είναι παρόμοια με αυτά του αίματος στο ανθρωπινό σώμα.

 

Το νερό είναι το αίμα της Γης...

 

ΠΗΓΗ: ΤΡΙΤΟ ΜΑΤΙ, ΤΕΥΧΟΣ 52

 

http://erevna-epistimi.blogspot.gr/2011/11/1.html